Kellogg Deneyi: Maymun ve Çocuk

Kellogg ve karısı Florida’daki evlerine oğulları Donald on aylıkken yedi buçuk aylık Gua adında bir dişi şempanze aldılar.

Amaçları aynı muameleye tabi tutulursa Donald ve Gua arasında hangi benzerliklerin ve farklılıkların gelişeceğini öğrenmekti.

Kardeş gibi yetiştirildiler, aynı saatte yediler, aynı kıyafeti giydiler, aynı oyuncaklara sahip oldular, aynı yerde uyudular. Deney dokuz aylık bir süre boyunca dikkatli bir şekilde günlük gözlemler, filmler ve testler kaydıyla gerçekleştirildi.

Şempanzenin birçok insani durumu yaptığı gözlendi. Ayakkabı giydi ve dik yürüdü. Kaşıkla yemek yiyebiliyor, bir bardaktan içebiliyor ve kapıları açabiliyordu. Donald’ı ve ebeveynleri kucaklamak ve öpmek gibi insani jestleri ve sevgi gösterme yollarını taklit etti. Çoğu çocuk gibi “ebeveynler” dışarı çıkıp onları yalnız bıraktığında yaygara kopardı.

Gua’nın gelişim hızı özellikle tırmanma ve atlama motor becerilerinde çocuğunkinden çok daha hızlıydı. Ayrıca ‘Donald’ı öp’, ‘el sıkış’, ‘burnunu göster’ gibi toplam doksan beş kelime ve ifadeye cevap vermeyi de öğrendi. İsteklerini homurdanma ve ciyaklamalarla bildirmekten, başka sözcükleri söylemeyi asla öğrenemedi. Tuvalet eğitimi çocuktan fark edilir derecede daha yavaş gelişti.

Deney ilerledikçe Donald, Gua’yı kopyalamaya, bir Şempanze sesi çıkarmaya ve aynı zamanda bir Şempanze gibi yürümeye başladı. Yavaş yavaş vahşi bir çocuk olmaya başladı. Bu durum Gua’nın Donald’ı taklit etmesini bekledikleri için deneyin sonlandırılmasına neden oldu. Maymun insanı taklit etmesi gerekirken insan maymunlaşmaya başlamıştı. Deneyin sonucu herkes için sürpriz olmuştu.

Deney, 43 yaşında kendini öldüren Donald üzerinde uzun süreli bir etkiye neden oldu. Gua, Donald’dan ayrıldıktan bir yıl sonra öldü.