Adolf Hitler’in Almanya’yı ekonomik anlamda yükselttiği yaygın bir inanıştır. Ancak, bu başarı hikayesi aslında zannedildiği kadar göz kamaştırıcı değildir. Peki, Hitler neden ekonomik anlamda sanıldığı kadar başarılı değildi? Gelin, bu sorunun yanıtını birlikte arayalım.
Propaganda ve Gerçekler
Hitler döneminde ekonomi, yoğun bir şekilde propaganda ile süslenmişti. Nazi rejimi, işsizlik oranlarını düşürdüklerini iddia ediyordu. Doğru, işsizlik kâğıt üstünde azalmıştı; ama nasıl? Zorunlu çalışma kampları ve askeri harcamalarla bu düşüş sağlanmıştı. Yani, işsizlik rakamları düşerken, gerçek iş gücü piyasası sağlıklı bir şekilde büyümüyordu. Tıpkı bir balon gibi, şişirilmiş ve içi boş bir ekonomi.
Savaş Ekonomisi ve Sürdürülemez Büyüme
Hitler’in ekonomik politikaları, esasen savaş ekonomisine dayanıyordu. Kaynaklar, askeri üretime yönlendirilmişti. Bu, kısa vadede ekonomik canlanma sağlasa da uzun vadede sürdürülebilir değildi. Savaş ekonomisi , kaynakların verimsiz kullanılması anlamına geliyordu. Bir düşün, sürekli silah üretmek, ama bu silahları ekonomik kalkınma için kullanamamak! Sonuçta, savaşın getirdiği yıkım ve harcamalar, ekonomiyi kaçınılmaz bir çöküşe sürükledi.
Borç Yükü ve Finansal Kriz
Nazi Almanyası, altyapı projeleri ve askeri harcamalar için büyük miktarda borç aldı. Bu borçlar, savaş sonuna kadar ödenemedi ve Almanya’nın finansal krizine yol açtı. Ekonomik başarı gibi görünen bu durum, aslında bir borç balonu idi. Balon patladığında, geriye sadece yıkım kaldı. Kimse borçla zenginleşemez, değil mi?
Sonuç
Sonuç olarak, Hitler’in ekonomik politikaları, sürdürülemez ve yanıltıcı bir büyüme sağladı. Propaganda , askeri harcamalar ve borç yükü, bu başarı illüzyonunun temel taşlarıydı. Gerçek ekonomik başarı, altyapı ve üretim kapasitesinin sürdürülebilir şekilde artırılmasıyla mümkündür. Hitler ise kısa vadeli kazanımlar uğruna uzun vadeli ekonomik istikrarı feda etti. Bu da, tarihin en büyük ekonomik yanılsamalarından birini yarattı.
