Sinefil, hareketli görüntüye derin bir aşkı olan bir kişidir. Kulağa biraz garip geliyor (hatta sapıkça) ama ben böyle tanımlıyorum.
Sinefili, sinemaya ve filmlere düşkün veya bağımlı insanları betimleyen terim. Gerçekte var olmayan sinefili hastalığından muzdarip kişilere “sinefil” denmektedir. Fransızcadaki “cinéphilie” sözcüğünden gelmektedir. Sinefil kişi hayatın gerçeklerini filmler aracılığıyla algılar ve yorumlar. Vikipedi
Ama ne yazık ki geçmişin sinefilleri tiyatrodan tiyatroya koşan, her hareketli görüntüyü izleyen neşeli küçük bir topluluktu. Seçenekleri sınırlı olmasına rağmen izleyebilecekleri her filmi izlediler ve her saniyesinden çok keyif aldılar.
21. yüzyıl olarak adlandırdığımız modern çağda cinephilia sanatını uygulamak, sinefili olmaya çalışmak oldukça zor bir iş. İnanılmaz sayıda – abartı derecede çok film izlemek gerekiyor. Bazı sitelerce belirlenen “Tüm zamanların en iyi 100 filmi”ni izlemeyi bitirdiğinizde farklı filmlere sahip yüzlerce liste olduğunu fark ediyorsunuz. Bu hıza yetişmek, bu listelerde yer alan filmlerin hepsini izlemek hiç ama hiç mümkün değil.
Mesele şu ki; geçmişin sinefillerinden farklı olarak her filmi izlemek için yeterli zamanımız yok. Bu, birçok sinefilde FOMO (eksiklik – kaçırma korkusu) yaratabilir.
FOMO kelimesi 2013 yılında Oxford sözlüğüne girmiş olup hap bilgi olarak genel kültürünüze katmanız yararınıza olacaktır.
“Bunu izlemeli miyim?” “Hangi film beni sinefili topluluğunda daha iyi gösterir?” Bunlar birçok sinefilde ortaya çıkan yaygın sorulardır. Sinefil olmaya çalışan günümüz özentileri popüler olanı izlemeyi tercih ediyor. Bu aslında sinefil olmak ve olmaya çalışmak değil popüler kültür ürünlerini tüketme çılgınlığı…
Ne yazık ki bu modern çağda “sinefil” kelimesi şimdiki tanımında artık geçerli olmayan bir terimdir. Geçmişte sinefiller çok fazla filmin yayınlanmadığı (en azından bugünkü kadar değil), çok daha yönetilebilir bir zaman diliminde erişebilecekleri bir filmi izleyecek insanlardı. Bugün daha önce de belirttiğim gibi her şeyi izlemek için zamanımız yok.
Sinefilin temel gıdası filmlerdir; film izlemeyi yemek yemeye tercih edebilir. Film izlemekten asla sıkılmaz ya da yorulmaz. Günümüzde inanılmaz derecede çok film olduğu için sinefiller bile sıkılıp yorulabilir seviyeye gelebilir.
Bugün bir sinefil ortalama bir film izleyicisinden ayırt edilemez. Maalesef… Benim gözümde ikisi de aynı…
Sinefili gururlu bir işti; özel film müdavimlerinin kulübüydü dışarıya kapalıydı. Şimdi (gelişen teknoloji nedeniyle) herkesin kulübe katılabileceği görülüyor. Artık herkesin sinefil olmaya çalışması kötü mü? Sanırım bu başka bir yazının konusu…